آسیب های روشی رشد

1-    عدم ایجاد روحیه تکلیف مداری
2-    عدم برنامه ریزی جهت رشد و رهاسازی متربیان
3-    عدم واگذاری مسئولیت به متربیان
4-    عدم پرداختن به مسائل بنیادین فکری متربیان
5-    عدم حضور در برنامه های سیاسی بصیرتی جامعه
6-    عدم توانایی در شناسایی نیازهای اعضای حلقه ی رشدی
7-    تربیت تک بعدی به جای تربیت چند بعدی
8-    فراهم نکردن محیط تربیتی برای رشد نیروها
9-    رشد روال طبیعی نداشته باشد بلکه با سرعت و عجله باشد.
10-    نادیده گرفتن نقش متربی در شکوفا کردن استعدادها( شکوفا کردن استعدادها بجای شکوفا شدن)
11-    الگو دادن از بیرون بجای الگویابی از درون
12-    مانع شدن از برخورد متربی با مشکلات و موانع( تربیت برخوردار ساختن نیست برخوردار شدن است)
13-    خلاصه شدن فعالیت حلقه در تربیت گفتاری و غفلت از تربیت عملی
14-    پاسخ به نیاز بجای تحریک نیاز( ماهی گیری بجای ماهی دادن- جواب اشکلات را دادن به جای اینکه خود شخص بتواند به جواب برسد)
15-    ایجاد روحیه  پذیرفتن ناهنجاریهای محیطی( نداشتن روحیه تقابل و اصلاح)
16-    فراهم نکردن محیط مناسب مولفه های تربیتی
17-    انباشتن ذهن متربی از معلومات بدون رفتار سازی مطلوب
18-    ارائه مشاوره غیر کارشناسی به متربی
19-    عدم تولید سوالات اساسی و بنیادین
20-    برگزار ننمودن دوره های آموزشی- بصیرتی ... رشد
21-    عدم ایجاد روحیه مطالعاتی در متربیان
22-    عدم ایجاد روحیه اجتماعی و فعالیت مشارکتی و احساس مسئولیت پذیری در متربیان
23-    عدم رسیدگی به وضعیت تحصیلی و شغلی متربیان ( عدم حساسیت)
24-    بی تفاوتی نسبت به آینده اعضاء
25-    ارتباط بی رویه با خانواده ها
26-    سخت گیری بی مورد
27-    عدم ارتباطات خارجه حلقه با اعضا